‘Ieder zijn eigen camino’ is het adagium waarmee menig verschil van inzicht tussen pelgrims kan worden platgeslagen. Deze ‘eigen camino’ is precies waar dit boek over gaat. Dertien interviews met dertien verschillende mensen die allemaal op hun eigen en unieke manier het pelgrimeren beleven. De titel ‘Moderne pelgrims’ doet vermoeden dat het nieuw denken is,

‘Lopen, wandelen, pelgrimeren, een ommetje of rondje lopen is zoals een kok die in de ochtend naar de kruidentuin gaat om er verse kruiden te halen voor de maaltijd van de dag. Het is ingrediënten verzamelen voor verhalen. Verhalen om van te leven.’ Deze essentie van het pelgrimeren wordt beschreven in een brief van Marinus

‘Als jij en vele anderen in al hun haast de straat herleiden tot een louter functionele ruimte om zich te verplaatsen, weten vooral de kinderen dit te verijdelen. Tussen school en thuis toveren ze de straat om tot een ideale plek om te spelen.’ Een passage in het boek beschrijft hoe kinderen de straat zien